Veel Voorkomende Vragen naar aanleiding van de recensie van "Knielen op een bed violen"
Het is maar een roman
Een veel voorkomende opmerking: het is een roman. Maar zou dit boek zo serieus worden genomen als Jan Siebelink had geschreven: “Dit boek gaat over een imaginaire vader, een imaginaire geloofsgemeenschep, en een imaginair leven, en een imaginair sterfbed.”
Nee natuurlijk. Jan Siebelink presenteert dit boek als het verhaal van zijn vader. Als een biografie. En zo hebben recensenten dit boek ook opgevat. Zoals ik in de recensie schreef:
Wie wel wil lezen hoe een vader door zijn te strenge calvinistische opvattingen zijn gezin in de ellende stort, heeft hier toch wel een prettig leesbare roman aan.
Precies. Een fijn boek dat fijntjes met de fijnen afrekent. Mijn recensie toont aan dat de controleerbare feiten in dit boek onjuist zijn. Dat maakt het boek inderdaad een roman. Was het inderdaad maar zo gepresenteerd en opgevat.